مکانیسم اثر:

کرن بایوکام ترکیبی منحصر بفرد از پروبیوتیک های لاکتوباسیلوس و گیاهی است که برای استفاده افراد مبتلا به عفونت ادراری، واژینوز باکتریایی و واژینیت مخمر طراحی شده است. هر کپسول حاوی 72 میلی گرم پروآنتوسیانیدین از عصاره کرن بری می باشد. پروآنتوسیانیدین با خواص آنتی باکتریال موجب محافظت مجاری ادراری- تناسلی در برابر چسبندگی باکتری و فعالیت ویروسی می باشد. مصرف خوراکی کرن بیوتیکس برای درمان و پیشگیری از عفونت های دستگاه ادراری- تناسلی مانند عفونت ادراری، واژینوز باکتریایی، واژینیت قارچی، موارد عفونت های مکرر و جلوگیری از عفونت های ناشی از استفاده بیش از حد از داروهای معمولی مانند آنتی بیوتیک ها استفاده می گردد.
یکی از راه های کنترل عفونت های حاد ادراری- تناسلی استفاده از آنتی بیوتیک است که در حال حاضر سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک در حال افزایش هستند. در سال های اخیر مطالعات انجام گرفته، تایید کننده آثار ضد بیماری زایی پروبیوتیک هاست. به علت تولید عامل های ضد میکروبی متعدد، پروبیوتیک ها به عنوان عوامل درمانی و پیشگیری کننده از بیماری های عفونی ایجاد شده با پاتوژن های دهانی، روده ای و ادراری- تناسلی مطرح شده اند.
ویژگی مهم باکتری های پروبیوتیک، توانایی این باکتری ها به منظور مهار افزایش تعداد میکروارگانیسم های بیماری زا و نیز مهار قدرت بیماری زایی آن ها است.
باکتری های اسید لاکتیک از قبیل جنس لاکتوباسیلوس، با تولید عامل های ضد میکروبی و نیز به کارگیری مکانیسم های مختلف، دارای عملکرد بسیار موثری در این راستا هستند. به طور کلی نحوه عملکرد لاکتوباسیلوس های پروبیوتیکی در تداخل با بیماری زاهای دستگاه ادراری تناسلی بسیار متنوع است و این تنوع به علت چهار ویژگی اصلی این باکتری ها از جمله توانایی اتصال، قدرت رقابت و قدرت مهار یوروپاتوژن هاست.  همچنین، باکتری های پروبیوتیک با توانایی تجمع سلولی با میکروب های بیماری زا مجتمع می شوند و با آثار ضد اتصالی خود مانع از رسیدن و اتصال باکتری های پاتوژن به سلول هدف در میزبانشان می شوند. مطالعات زیادی مبنی بر تاثیر پروبیوتیک ها در درمان و پیشگیری از عود واژینوز باکتریال وجود دارد. اساس استفاده از پروبیوتیک ها به سال 1973 با مشاهده لاکتوباسیل در واژن زنانی که هیچ گونه سابقه عفونت دستگاه ادراری تناسلی را ذکر نمی کردند، باز می گردد.
پروبیوتیک های مصرف شده از طریق خوراکی با صعود به واژن پس از گذشتن از رکتوم، به طور مستقیم در دیواره ی واژن جایگزین شده و با اتصال به دیواره اپیتلیوم واژن و مهار اتصال باکتری های بیماری زا به آن و ایجاد و حفظ محیط اسیدی با تولید H2O2 و اسید استیک، نقش مهمی در درمان و پیشگیری از عود بیماری بازی می کنند.
به طور کلی در عفونت های ادراری- تناسلی، باقیمانده لاکتوباسیل های خورده شده از طریق دهان که به رکتوم رسیده اند. به سمت واژن صعود کرده و در آنجا کلونیزه می شوند و نهایتا منجر به ایجاد تغییر در محیط واژن و ایجاد تعادل در وضعیت ایمنی میزبان می گردند و در اکثر موارد باعث بازگشت و ترمیم فلور طبیعی واژن و حفظ وضعیت نرمال در فلور واژن می شوند.
مصرف طولانی مدت پروبیوتیک ها همچنین می تواند در پیشگیری از عود بیماری بعد از درمان استاندارد با آنتی میکروبیال ها موثر واقع شوند. بنابراین با مصرف باکتری های مفید علاوه بر درمان عفونت های اداری- تناسلی می توان از سایر مزایای سلامت بخش پروبیوتیک ها بهره مند شد.